CREDO ET CONFITEOR

...Dni mijają... Ile ich jeszcze upłynie? Zapomniałem ich nazw, zgubiłem rytm życia, rytm czasu wyryty w pierwszej pieśni. Tutaj nie ma nadziei. Jest tylko ciemność, strach i nieustanna drwina mego strażnika, Ciemiężyciela. O jakże przeklinam moją bezmyślność, o jakiż wstyd mnie ogarnia, jakiż żal, gdy wspomnę mego prawdziwego Pana, którego zdradziłem. Mogłem być Jego synem a wybrałem niewolę; odwróciłem się z pogardą od Tego, który miał dłonie pełne światła, a skierowałem się ku temu, którego dłonie zanurzone są w mroku...

Być może słyszałeś kiedyś o Mszy lub liturgii „trydenckiej” (zwanej również przedsoborową, łacińską, wszechczasów, tradycyjną, klasyczną, nadzwyczajną formą rytu rzymskiego itp.) i zastanawiałeś się, co to właściwie jest i jak ma się do liturgii sprawowanej dzisiaj w Kościele.(...)

Zachęcam Cię do kontaktu, zadawania pytań i zgłaszania uwag... Sam mam oczywiście wiele pomysłów na kolejne tematy moich listów, ale ponieważ chciałbym właśnie, aby były to listy, część z nich może być po prostu odpowiedzią na Twoje pytania lub wątpliwości.

Jest to Łaska, którą po raz pierwszy otrzymujemy na Chrzcie Świętym. Właściwie cała idea i sens Chrztu opierają się na tym, aby nas ją obdarować. Bo to ona ratuje nas z naszego wygania i odłączenia od Boga w jakie człowiek podpadł po grzechu pierworodnym. Pozwala nam wrócić. Znów stać się częścią Jego Królestwa. Ta przemiana polega na całkowitym odpuszczeniu grzechu i przejścia od stanu „bezbożności” do stanu „usprawiedliwienia”. Oczywiście dzieje się to mocą Chrystusa, który, przez mękę swoją i śmierć, „odkupił” nas od Złego, a zmartwychwstając przywrócił nam Życie.

My nie możemy żyć bez łaski (uświęcającej). Dosłownie nie możemy. I kiedy ją tracimy, kiedy upadamy to właśnie Sakrament Pojednania jest tym co ją przywraca.

Sakrament Pojednania jest jednym z Sakramentów, tych szczególnych darów Chrystusa, które mają nam pomóc osiągnąć zbawienie. Nie został dany, aby być źródłem przemocy, ale uzdrowienia. Jest wyjątkowy, albowiem tylko on ma moc (poza Chrztem Świętym, który przyjmujemy tylko raz) połączyć zerwane końce. Zasypać przepaść między nami a Bogiem. Na nowo przywrócić nas do stanu łaski, która nie tylko umożliwia zabawienie na tamtym świecie, ale życiem tym zbawieniem już tutaj.